Sivil dəyişikliklərdə liderlərin rolu, cəmiyyətin əhəmiyyəti və həmişəki kimi xaric faktoru…

AXCP Rəyasət Heyətinin üzvü Ayaz Məhərrəmli

Belə bir iddia ortaya atılıb ki, xalqın əhəmiyyətsiz faktor olması ilə yanaşı sanki ölkədə azadlıq, ədalət, demokratiya uğrunda mübarizə aparmağın, fədakarlıq etmənin, cəsarət nümayiş etdirmənin də heç bir əhəmiyyəti yox imiş və hər şey kanardan idarə olunurmuş.
Guya hansısa Bayden, Conson çıxıb oradan heç kimin tanımadığı, cəmiyyət içində heç bir nüfuzu, reytinqi olmayan birnin adını çəkəcəkmiş və bununla da, o da dönüb olacaq xalqın sevimlisi. Bunun nəticəsində də hakimiyyət dəyişikçiyinə start veriləcək.
Dolayısı ilə mübarizə aparan insanlara, həyatını xalqın, vətənin azadlığı uğrunda fəda etmiş liderlərə deyirlər ki, siz mənasız işlərlə məşqulsunuz, xalq içində olan reytinqiniz, nüfuzunuz heç bir işə yaramır və hər şey hansısa “baydenlərin” dilinin altındadır))
Bu tezisi ictimai rəyə ötürənlərə sualım etmək istəyirəm:
Dünyada elə bir avtoritar rejim görmüsünüz ki, orada dəyişiklik zamanı öz mübarizəsilə, fadakarlığı ilə önə çıxmış liderlərin, onlara dəstək verən yüz minlərin, milyonların rolu olmasın? Onlarsız hakimiyyət dəyişikliyi baş versin və bu dəyişikliyi edən şəxslərin adları dəyişiklik prosesindən öncə hansısa güc dövlətlərinin liderlərinin ağzından çıxsın?
Məsələn qonşu Gürcüstanda, Ermənistanda dəyişiklik prosesindən öncə Saakaşvilinin, Paşinyanın adlarını o dövrdəki ABŞ prezidentləri Corc Buş və ya Barak Obama çəkmişdi?
Paşinyan həbs edilən zaman erməni xalqını Ermənistanın “Azadlıq Meydanına” Barak Obama çağırıb tökmüşdü?
Yoxsa, məsələn bu yaxınlarda inqlab baş verən ölkələrdən biri olan uzaq Şri-Lankada xalqın kütləvi dəstəyilə hakimiyyət dəyişikliyi həyata keçirilərkən, ölkəni idarə edən diktator Rajapaksa ölkədən qaçarkən meydana çıxmış yüz minləri Cozef Bayden ora çağırmışdı, yoxsa o prosesə liderlik edınlərin adlarını prosesdən öncə o elan etmişdi?
Tarixdə belə nümunələr çoxdur, lakin bunun əksini sübut edəcək bir dənə də olsun nümunə yoxdur.
Qələbə qazanmanın düstüru birdir və bu düstur dəyişməz olaraq qalır.
Əgər azad olmaq istəyirsənsə, vətənində demokratiya bərqarar etmək, hüquqi, sosial rifah dövləti qurmaq istəyirsənsə mübarizəyə qoşulacaqsan, dəfələrlə bütün sınaqlardan üzüağ çıxmış liderlərə, siyasətçilərə kütləvi şəkildə dəstək verəcəksən. Oturub xaricdən hansısa dünya liderinin ağzınadan kimin adı çıxacağını gözləməyəcəksən.
Nə zaman ki, sən özündə güc tapıb, içindəki avtoritarizm xofuna qalib gələcəksən, illərdir bütün şüurlu həyatını bütöv bir xalqın azadlığı, rifahı uğrunda mübarizəyə həsr etmiş liderlərə, siyasətçilərə real dəstək verəcəksən, onda dünya gücləri də, mütərəqqi dünyanın liderləri də sənin yanında olacaq, sənin dəstək verdiyin liderin adını çəkəcəklər.
Bu bir aksiomdur və alternativi də yoxdur!